Game walk bij Naivasha-lake

vrijdag 10 oktober 2014 Bij Naivasha ligt het nationaal park Hells Gate. Dit park strekt zich uit tot Lake Nakuru, waar we vanmiddag naartoe rijden voor de overnachting. Tot voor kort waseen game drive in dit deel van het park bij Naivasha de moeite waard was. De Keniaanse regering heetf echter een concessie verleend aan Chinezen voor mijnbouw op die plek in het park. Dat heeft tot gevolg dat het wild daar is weggetrokken naar andere delen van Hells Gate. Kenia is geen Costa Rica waar de regering juist moeite doet het ecotoerisme te bevorderen. Daarom hebben we vanmorgen een game walk gedaan in een park op drie kwartier rijden van onze kampeerplaats, waar wij als enige groep toegang hadden. Er zijn daar geen roofdieren, wel buffells en nijlpaarden om even aan te geven dat er nog wel iets van de big five daar aanwezig is. Verder zitten er giraffen, zebra's, impala's, antilopen, gnoes en apen. Het is toch een bijzondere ervaring om lopend zo dicht bij het wild te kunnen komen. Als je rustig beweegt en redelijk stil bent, kun je de dieren soms dicht benaderen. Aan het eind van de wandeling zouden we naar het meer gsan om daar de nijlpaarden te zien. Helaas had op dat moment een kudde buffels besloten prcies daar bij het meer te gaan drinken. Ze keken al dreigend naar ons, zo van ' durf eens dichterbij te komen'. Te gevaarlijk voor ons. Dus geen bezoek aan de nijlpaarden.

Met een nieuwe groep op weg naar het Masai Mara NP

Woensdag 8 en donderdag 9 oktober 2014 Woensdag Een spannende dag, want er begint en nieuw deel van mijn reis door Oost Afrika: De Gorilla trekking oftewel Nairobi-Uganda-Nairobi. Allereerst is het afwachten met wie ik de komende twee weken op reis zal zijn. Hoe groot is de groep en hoe is die samengesteld. Het wordt een grote groep met het maximale aantal personen dat Nomad toestaat, dus 18 personen. Wederom is het aantal Duitsers ver weg in de meerderheid met 9 stuks. Ik moet als enige Nederlander deze keer ons landje vertegrenwoordigen. Er zijn wel 5 Belgen, waarvan vier collega's zijn die samen deze reis maken. Ze komen uit Turnhout, dus ik hoef niet 2 weken lang alleen Engels te praten. Verder een Zuid Afrikaan die in Ierland woont met zijn Ierse vriendin en een Australische vrouw van 60 jaar die een zgn ' long life leave' heetf van drei maanden. Dat heeft bijna iedereen in Australie met behoud van salaris elke tien jaar en het vijfde jaar ertussen mag je nogeeens 6 weken. En wij maar denken dat wij zulke goede arbeidsvoorwwarden en sociale voorzieningen hebben! Wat leeftijdsopbouw zit er dit keer meer variatie in. De leeftidsgroep van 40'ers en 50'ers is goed vertegednwoordigd. Ik blijf de nestor van het gezelschap en er zijn dit keer geen studenten. Lisa, de Belgische eie met mij als enige over is uit de vorige groep, is met 22 jaar veruit de benjamin van de club. Na twee dagen, denk ik dat dit een leuke groep is. Met de Belgen en de Australische heb ik totnutoe het meeste contact.Verder ben ik blij dat we dezelfde bemanning met Nyike, TK en Comfort hebbnen behouden. De dag begon al direct met een verrassing. We gingen nl direct vanaf Nairobi met drie 4WD op weg naar het Masai Mar NP. Dat we 4WD's zouden gebruiken, was me wel duidelijk, evenals het fiet dat we voor de nacht alleen een daypack moesten meennemen. Gelukkig had ik die dagbagage al dinsdagavond ingepakt. De anderen moesten allemaal ter plekke alles nog even snel voor de nacht bij elkaar zoeken. Het wordt zo langzamerhand wat saai als ik zeg dat we weer lang onderweg waren. Na alle 'gedoe' bij het vertrekpunt, reden we om half 8 weg. Opvallend vond ik de slechte grotendeels onverharde weg naar dit nationaal park, als je dat vergelijkt met de prachtige weg in Tanzania naar de Serengeti die aan het Masai Mar NP grenst. Om half 4 waren we bij ons verblijf voor de nacht in zogenaaamde permanente tenten. Het laatste stukje naar de kampeerplaats was wel heel bijzonder. Dat was over hele slechte paden met erg veel gaten (ik heb geprobeerd dat te fotograferen). De kampeerplaats zelf was juist weer verrasend mooi onderhouden met mooie bloemenperken (zie foto's). Er bleef zo laat in de middag niet zoveel tijd over voor de game drive in het Masai Mar NP. Donderdag Vandaag veretrekken we om half 7 voor onze ochtend game drive. We hadden nu ruimschoots de tijd, zeker ook doordat we onze bagage direct moesten meennemen. We hebben veel gezien. Landachappelijk is de Masai Mar echt prachtig. Dat zullen de foto's hopelijk duidelijk tonen. Na afloop hebben we een bijna verplicht nummertje gedaan: een bezoek aan een Masai dorp. We werden verwelkomd met een traditionele krijgsdans gevolgd door de springdans. Dee laatste dans is erg belangrijk voor de keuze van een toekomstige vrouw. De rijger die het mooist/hoogst springt mag als eerste zijn keuze maken. Het is hier echt een mannenwereld. Er waren alleen vrouwen te zien op afstand. Daarna een rondleiding door het dorp en een demonstratie hoe (ja, ja) ..... de mannen vuur maken. Daarvoor gebruiken ze speciaal hout dat op de metalren ondergrond van een dolk snel wordt rondgedraaid. Bij de lunch wisselen we van 4 WD naar de oude vertrouwde safaritruck. Ik zit nu niet meer zo achterin de truck, maar op de voorste rij! Dat is wat minder 'bumpy' op de Afrikaanse wegen en ik heb meer beenruimte. Afwachten is natuurlijk nog wel of in deze groep ook de ongeschreven regel geldt, dat je de plaats de rest van de trip ook behoudt. Als ik dit schrijf, zijn we onderweg naar onze brestemming voor een nacht bij Lake Navashia.

Weer even een paar dagen stilte

Vanaf woensdag ™ zaterdag denk ik niet dat ik de beschikking heb over internet, dus even stilte totdat ik in Kampala/Uganda ben aangekomen zaterdagavond.

Op safari in het Serengeti NP en de Ngorongoro-krater

Vrijdag 3 oktober ™ maandag 7 oktober 2014 Vrijdag Vanuit Arusha gaan we met twee 4WD safarijeeps, waarvan het dak omhoog kan, op weg naar de Serengeti. In elke jeep 6 personen en de chauffeur/gids. Arusha is de uitvalsbasis voor iedereen die de Serengeti wil bezoeken. Toch ligt Arusha nog op ca. 160 km van de ingang van dit nationaal park. Ons kamp in de Serengeti ligt zelfs op 360 km van Arusha. Hier kun je uit afleiden dat dit park een heel groot oppervlak beslaat. Wij nemen de ingang van de zogenaamde Ngorongoro conservation. Op weg naar het kamp stoppen we kort bij een punt met een mooi uitzicht op de Ngorongoro-krater, waar we maandag op de terugweg een bezoek aan brengen. We moeten iin het park nog flink doorrijden om op tijd voor het avondeten bij ons kamp te zijn. Onderweg nog wel dieren gezien, waaronder vlakbij onze jeep een leeuw. Om 6-7 uur komen we bij ons kamp voor de komende twee nachten. Er is een soort onzichtbare bemanning, die voor ons uit reist. Zij zorgen ervoor dat de tenten er al staan en zorgen ook voor alle maaltijden de komende dagen. Elke middag is er een goed verzorgd lunchpakket aanwezig op de plke waar we voor de lunch pauzeren. Deel van het 'avontuur' is uiteraard dat we kamperen in een niet omheind kamp midden tussen de wilde dieren. Dat kamperen geldt dus ook voor mij. De toiletten bevinden zich nog een flink eind van onze tenten. Niet zo'n aantrekkelijke gedachte 's nachts naar het toilet te moeten. Daarom heb ik al besloten de komende drie dagen geen bier te drinken.Een besluit dat iedereen neemt: lekker alcoholvrij weekend! Verder ga ik na 6 uur 's avonds niets meer drinken. Het blijken geen overbodige voorzorgsmaatregelen te zijn, want de eerste nacht krijgen we bezoek van buffels, een olifant, hyena's en zebras. Leeuwen waren in de buurt te horen. Extra voorzorg: ik had een lege 1,5 literfles in mijn tent voor noodgevallen. Na het avondeten zit er maar één ding op: tanden poetsen, naar het toilet en in de slaapzak kruipen. Om half 9 lig ik al in mijn tent en dat geldt voor ons allemaal. Die eerste nacht was spannend. Desondanks nog redelijk geslapen. Heb 's nachts wel allerlei geluiden gehoord, die ik niet kon thuisbrengen. Het waren beesten, maar welke ? Wel hoorde ik duidelijk dat een olifant takken van de boom trok, die nog geen 1,5 meter achter mijn tent stond. Om 6 uur was het ontbijt gepland. Ik heb het echter maar tot kwart over 5 volgehouden en toen was de nood te hoog. Gelukkig moest er nog iemand uit en konden we samen naar het toilet.Dan maar gelijk wassen, tanden poetsen ed. Nadere insdpectie achter mijn tent, leert mij (met hulp van deskundiger personen) dat er dus ook een buffel rakelings achter mijn tent langs heeft gelopen. Ach, die dieren zien goed in het donker! Zaterdag Er staan twee game drives op het programma: 's ochtends direct na het ontbijt en 's middags laat. De Serengeti is groot en er zitten veel dieren, maar door het oppervlak hebben de dieren de ruimte. Dat betekent dus echt op zoek gaan! We hebben veel dieren gezien en genoten van het wijdse landschap. We hebben kuddes buffels en gnoes gezien, maar ook leeuwen, cheetahs, een luipaard, hyena's (met een nest jonge dieren) nijlpaarden en natuurlijk zebra's, griraffen en impala's, Thomas gazellen, aasgieren, arends, struisvogels enzovoort. De cheetah en het luipaard lijken veel op elkaar. Ik zie het verschil niet zo gauw. De leeuw vinden is minder lastig dan luipaarden en cheetahs. Ze verbergen zich goed in het hoge gras. Luipaarden zitten ook graag in bomen. In tegenstelling tot luipaarden is de cheetah ook nog schuw. De leeuw brengt het grootste deel van de dag door met luieren en trekt zich dan niets aan van mensen die naar hem kijken. Jagen doen alleen de vrouwtjes en alleen als ze honger hebben. Dat hoeft niet elke dag te zijn. Wij hebben helaas maar een keer een leeuwin gezienn, die een slappe poging deed een gnoe te pakken. Dat kwam dan vooral doordat die gnoe zo dom was vlak voor de neus van de leeuwin langs te rennen. De leeuwin gaf echter al snel op. Niet genoeg honger? De tweede nacht werden we gewaarschuwd absoluut niet de tent te verlaten. Het was volle maan en dan zijn de leeuwen extra actief. Dus iedereen een fles mee (eenvoudiger voor mannen dan voor vrouwen!). Die nacht bleef het juist erg rustig. Ik heb voortreffelijk geslapen en heb het de hele nacht 'volgehouden'. Zondag Op zondag begon alweer de terrugreis uit de Serengeti op weg naar de Ngorongoro-krater. Dus een combinatie van game drive 's morgens en 's middags doorrrijden naar het kampement bij de Ngorongoro-krater. In de krater mag je niet kamperen en dus slapen we op druk kamp aan de rand van de krater op 2350 meter hoogte. Die nacht wordt het koud en mistig. Gelukkig heb ik mijn thermisch ondergoed nog goed bewaard uit onze Peru-reis en meegenomen. Op dit kampement komen niet zoveel dieren, maar de dichte mist met een soort fijne regen maakt dat ik nu dus wel van mijn lege fles gebruik maak! Prima oplossig. . Maandag Maandagmorgen vroeg op. Het is koud, mistig en vochtig. Voor 10- 11 uur krijg ik het vasndaag niet meer warm, zeker niet met het open dak, dat nodig is om te fotograferen en zonder sokken. De afdaling in de krater is door deze weersomstandigheden bij deze dageraad wel indrukwekkend. Mooie plaatjes met dreigende wolken. Het landschap in de krater wijkt wat af van dat in de Serengeti. Beschrijven hoe dat dan afwijkt, is lastig, dus kijk maar naar de foto's. Het grootste deel van de dieren dat hier leeft, komt de krater niet uit. Te lastig of onmogelijk om tegen de hellingen op te klimmen. Je vindt er dezelfde dieren als in de Serengeti, met uitzondering van het luipaard. Voor en bezoek aan de krater krijg je slechts voor één dag een vergunning. Iedereen moet er weer voor 4 uur 's middags uit. Wij verblijven er de hele morgen voor een game drive. Dan wacht de terrugreis naar Arusha, waar we om 5 uur 's middags aankomen. Voldaan maar ook moe ga ik om 9 uur naar bed. Dinsdag gaan we weer gewoon om 7 uur met de safaritruck op weg van Tanzania naar Kenia. Dat wordt weer regelmatig 'african massage' in onze truck over de slechte wegen in Afrika.

Terug van de Serengeti en Ngorogoro NP

Vanmiddag zeer laat voldaan en moe terug van de 4 dagen in de Serengeti en Ngorogoro-krater. Veel gezien en meegemaakt, dus veel foto's en verhalen. Die ga ik morgen onderweg van Arusha naar Nairobi/Kenia selecteren (foto's) en schrijven(verhalen). Daar kom ik vanavond niet meer aan toe. Morgen eindigt het eerste deel van deze reis, nl het stuk dat Nomad ' East Africa' noemt. Woensdag begint dan de ,veertiendaagse trip die zij ' Gorilla trekking' noemen, zeg maar het rondje Nairobi-Uganda-Nairobi. Spannend hoe dat wordt. Het schijnt de zwaarste Nomad-reis te zijn oa door de Gorilla trekking die maar een dag in beslag neemt, de slechte wegen en de vochtigheid, dus......

Even stilte tot zeker maandag

Hier in Arusha nog een slecht werkende internetverbinding. Vanaf morgen ™ maandagmiddag laat in tenten op de Serengeti. Echt geen internet! Hoop daarna mooie verhalen foto's te hebben. Groetjes, Gerard

Pech onderweg

1 oktober 2014 Nomad schrijft het in haar informatie. Er kan onderweg altijd iets mis gaan, zeker in Afrika op de vaak slechte wegen. Drie uur vanmiddag, met nog ca 2 uur te gaan tot Lushoto, gebeurt het. Een klap en de chauffeur stopt langs de kant. We hebben de buitenste laag met het profiel van de binnenste rechterachterband verloren. Die ligt een stuk terug op de weg. Gelukkig kunnen we stoppen vlakbij een dorpje waar ruimte is voor de ' budhalte' . Het is de binnenste band, dus moet eerst de buitenste eraf, die ook niet meer zo best blijkt te zijn. De buitenste band is er redelijk snel af, maar de binnensten band kost veel moeite. Het lukt onze bemanning niet zonder hulp. Op zo'n moment zie je het verschil in mentaliteit tussen Afrika en Europa. Bij ons rijdt iedereen door: je bent toch lid van de ANWB/wegenwacht? Hier stopt men en helpt men elkaar. Na ruim een uur is het karwei gefikst: 2 nieuwe banden erop. We moeten nu even geen problemen met een band krijgen, want we hebben geen reservewielen meer bij ons. Dat zal overmorgen in Arushsa wel worden opgelost. Van onze tourleider hoorde ik al dat er of In Dar Es Salaam of in Arusha onderhoud aan de truck wordt gepleegd. Dan wordt de truck immers steeds drie dagen niet gebruikt. Het onderhoud had de afgelopen dagen net in Dar Es Salaam plaatsgevonden. Kleine fotoreportage aanwezig op de site. De overnachting is prachtig in Lushoto. Wel 50 km vanaf de doorgaande weg de bergen in. Die weg moeten we morgen dus eerst weer terug voordat we naar Arusha gaan. Mogelijk gaan we morgen voor vertrek met een aantal een bergwandeling maken met een gids. Zou goed zijn voor mijn conditie, want die wordt er niet beter op met het vele reizen en zitten in de truck.

Wandeling door Stone Town/Zanzibar

30 september 2014 De laatste dag op Zanzibar brengen we door in Stone Town, de hoofdstad van Zanzibar. Vanaf daar nemen we morgenvroeg om 7 uur ook de ferry terug naar het vasteland. Stone Town is een stadje dat duidelijk kenmerken heeft van de eeuwenlange Arabische overheersing. Het oude stadscentrum met zijn smalle straatjes deed mij denken aan bijvoorbeeld Meknes in Marokko. Een opvallend verschil met Meknes: alles hier is vies en slecht onderhouden. Samen met drie Duiters heb ik een wandeling door dit oude centrum van Stone Town gemaakt. Er liggen in het oude centrum een aantal interessante plekken om te bezoeken. We begonnen bij het oude fort. Daar werden we al direct geconfronteerd met allerlei personen die ons wel wilden rondleiden, waar wij niet zoveel zin in hadden, dus probeerden de het door ons te waarschuwen voor berovingen en nog erger.... Uiteindelijk raakten we één man niet kwijt, hoe we ook lieten blijken niet van zijn diensten gebruik te willen maken. We hebben zo een paar uur door de straatjes gezworven en eigenlijk wel kunnen vinden wat we wilden: na het oude fort de prachtige Indiase deur, de oude perzische Hamanh, de slavenmarkt en de slavenkamers. De salvenmarkt en vooral de slavenkamers maakten indruk op me. Na afloop hebben we heerlijk op een dakterras wat gegeten en gedronken.