Woensdag 8 en donderdag 9 oktober 2014 Woensdag Een spannende dag, want er begint en nieuw deel van mijn reis door Oost Afrika: De Gorilla trekking oftewel Nairobi-Uganda-Nairobi. Allereerst is het afwachten met wie ik de komende twee weken op reis zal zijn. Hoe groot is de groep en hoe is die samengesteld. Het wordt een grote groep met het maximale aantal personen dat Nomad toestaat, dus 18 personen. Wederom is het aantal Duitsers ver weg in de meerderheid met 9 stuks. Ik moet als enige Nederlander deze keer ons landje vertegrenwoordigen. Er zijn wel 5 Belgen, waarvan vier collega's zijn die samen deze reis maken. Ze komen uit Turnhout, dus ik hoef niet 2 weken lang alleen Engels te praten. Verder een Zuid Afrikaan die in Ierland woont met zijn Ierse vriendin en een Australische vrouw van 60 jaar die een zgn ' long life leave' heetf van drei maanden. Dat heeft bijna iedereen in Australie met behoud van salaris elke tien jaar en het vijfde jaar ertussen mag je nogeeens 6 weken. En wij maar denken dat wij zulke goede arbeidsvoorwwarden en sociale voorzieningen hebben! Wat leeftijdsopbouw zit er dit keer meer variatie in. De leeftidsgroep van 40'ers en 50'ers is goed vertegednwoordigd. Ik blijf de nestor van het gezelschap en er zijn dit keer geen studenten. Lisa, de Belgische eie met mij als enige over is uit de vorige groep, is met 22 jaar veruit de benjamin van de club. Na twee dagen, denk ik dat dit een leuke groep is. Met de Belgen en de Australische heb ik totnutoe het meeste contact.Verder ben ik blij dat we dezelfde bemanning met Nyike, TK en Comfort hebbnen behouden. De dag begon al direct met een verrassing. We gingen nl direct vanaf Nairobi met drie 4WD op weg naar het Masai Mar NP. Dat we 4WD's zouden gebruiken, was me wel duidelijk, evenals het fiet dat we voor de nacht alleen een daypack moesten meennemen. Gelukkig had ik die dagbagage al dinsdagavond ingepakt. De anderen moesten allemaal ter plekke alles nog even snel voor de nacht bij elkaar zoeken. Het wordt zo langzamerhand wat saai als ik zeg dat we weer lang onderweg waren. Na alle 'gedoe' bij het vertrekpunt, reden we om half 8 weg. Opvallend vond ik de slechte grotendeels onverharde weg naar dit nationaal park, als je dat vergelijkt met de prachtige weg in Tanzania naar de Serengeti die aan het Masai Mar NP grenst. Om half 4 waren we bij ons verblijf voor de nacht in zogenaaamde permanente tenten. Het laatste stukje naar de kampeerplaats was wel heel bijzonder. Dat was over hele slechte paden met erg veel gaten (ik heb geprobeerd dat te fotograferen). De kampeerplaats zelf was juist weer verrasend mooi onderhouden met mooie bloemenperken (zie foto's). Er bleef zo laat in de middag niet zoveel tijd over voor de game drive in het Masai Mar NP. Donderdag Vandaag veretrekken we om half 7 voor onze ochtend game drive. We hadden nu ruimschoots de tijd, zeker ook doordat we onze bagage direct moesten meennemen. We hebben veel gezien. Landachappelijk is de Masai Mar echt prachtig. Dat zullen de foto's hopelijk duidelijk tonen. Na afloop hebben we een bijna verplicht nummertje gedaan: een bezoek aan een Masai dorp. We werden verwelkomd met een traditionele krijgsdans gevolgd door de springdans. Dee laatste dans is erg belangrijk voor de keuze van een toekomstige vrouw. De rijger die het mooist/hoogst springt mag als eerste zijn keuze maken. Het is hier echt een mannenwereld. Er waren alleen vrouwen te zien op afstand. Daarna een rondleiding door het dorp en een demonstratie hoe (ja, ja) ..... de mannen vuur maken. Daarvoor gebruiken ze speciaal hout dat op de metalren ondergrond van een dolk snel wordt rondgedraaid. Bij de lunch wisselen we van 4 WD naar de oude vertrouwde safaritruck. Ik zit nu niet meer zo achterin de truck, maar op de voorste rij! Dat is wat minder 'bumpy' op de Afrikaanse wegen en ik heb meer beenruimte. Afwachten is natuurlijk nog wel of in deze groep ook de ongeschreven regel geldt, dat je de plaats de rest van de trip ook behoudt. Als ik dit schrijf, zijn we onderweg naar onze brestemming voor een nacht bij Lake Navashia.